درباره نویسنده

خدا رو به اندازه بزرگیش شکر که من یه مامانم

مامان دو تا فرشته مهربون

مادر بودن دنیای شگفت انگیزیه..دنیایی سرشار از عشق و محبت،دنیایی پر از اشک و لبخند،دنیایی سرشار از نادیده ها و ناشنیده هایی که شاید هیچ کس دیگه به غیر از خود ما تجربه ش نکرده باشه

دنیایی که با همه رنگارنگی و تنوعش گاهی به شدت خسته کننده میشه و از اونجا که ما مادریم هیچ وقت نمیزاریم کسی بفهمه که گاهی از مادر بودن چقدر خسته و کلافه میشیم

بچه ها این روزها فوق العاده باهوش و کنجکاون...دیگه بعضی وقتها بازی هایی که ما میکردیم و کلی باهاشون ذوق میکردیم واسشون جذاب نیست چون نیازهای هوشیشون رو ارضا نمیکنه.

بچه های ما اتاقهایی پر از اسباب بازی دارن که طرفشون نمیرن و به هر چیزی که سرشون رو گرم میکنیم سراغ یه چیز دیگه میرن

اما گاهی وقتا با چند تا وسیله دم دستی میشه ساعتها بچه ها رو سرگرم کرد و ذهنشون رو در گیر کرد و خلاقیتشون رو تقویت کرد.

ما(من و فرشته هام) معمولا تو خونه از این کارها میکنیم و واقعاً لذت میبرن و گاهی چیزهایی درست میکنن یا ایده هایی میدن که شاید چند سال دیگه هم اگر فکر میکردم به ذهن من نمیرسید.

یه بار وقتی دختر کوچولوی من  کوچولوتر بود بهم گفت مامان جون کاش شما یه مهد کودک میزدی تا بچه هایی که ماماناشون از این بازی ها بلد نیستن بچه هاشون رو بیارن اینجا.

اما چند روز پیش که داشتیم واسه بچه های فامیل هدیه درست میکردیم یه پیشنهاد جالبتر داد و اون این بود که بهم گفت  یه وبلاگ دیگه مثل وبلاگ من و داداشی درست کن چیزهایی که با هم درست میکنیم به بقیه یاد بدیم....

و من هم که از این باز اندیشی دخترم کلی ذوق مرگ شدم با وجود اینکه واقعا برام اداره کردن یه وب دیگه سخته ولی اطاعت کردم.

توکل به خدا...ان شاالله که کلی چیزهای تازه از هم یاد بگیریم....و به پرورش خلاقیت بچه هامون بیشتر از قبل کمک کنیم.